ادغام واحدهای تحقیق و توسعه؛ پیش نیاز دسترسی به پلتفرم مشترک

هزینه های سربار تولید در صنعت خودرو باعث شده تا قیمت نهایی محصولات در این شرکت ها بالاتر از استانداردهای جهانی باشد. در حالی که دو خودروساز بزرگ کشور واحدهای سازگاری را برای طراحی و تولید محصولات خود راه اندازی کرده اند، کارشناسان این حوزه اذعان دارند که ادغام واحدهای تحقیق و توسعه و تحقیقات آنها می تواند هزینه های تولید را به میزان قابل توجهی تغییر دهد. طبیعتا این امر می تواند به نفع خودروسازان باشد و با کاهش قیمت نهایی محصولات در حفظ منافع متقاضیان موثر واقع شود.

اسماعیل شجاعی دبیر انجمن واردکنندگان خودرو در گفت و گو با خبرنگار دنیای خودرو، با اشاره به مشکلات صنعت خودرو که آن را دلیل تحمیل برخی هزینه های غیرضروری و قابل پرداخت به خودروسازان می داند، گفت: یکی از دغدغه های شرکت های خودروسازی است. در سال‌های اخیر طراحی و ساخت است و بستر مشترک کاهش هزینه‌های تولید بود و اگرچه دولت و کارشناسان وزارت حریم خصوصی مدعی حمایت از تولیدکنندگان در این زمینه بودند، اما در عمل شاهدیم که این ضرورت محقق نشد. به دلایلی مانند عدم تمرکز و موازی کاری در بخش تحقیق و توسعه.

وی افزود: صنعت خودرو به دلیل ارتباط با سایر صنایع بزرگ و پوشش آن در سطح کشور یکی از صنایع مادر محسوب می شود که در صورت ایجاد اختلال در تولید در این صنعت، 60 حوزه صنعتی دیگر به گل و لای کشیده می شود. همراه با او این امر دولت ها را بر آن داشته تا در چند دهه گذشته نگاه ویژه ای به این صنعت داشته باشند، هرچند گاهی حمایت های مالی غیر هدفمند باعث عقب نشینی در این زمینه شده است.

شجاعی ادامه داد: جلوگیری از واردات خودرو در سال‌های اخیر مشکلات زیادی را برای بازار ایجاد کرده است، اگرچه دولت سیزدهم رویه را در این زمینه تغییر داد، اما به دلیل محدودیت واردات و کاهش عرضه محصولات خودروسازان جهانی در یکپارچگی. از سوی دیگر، مونتاژکارانی که می توانند محصولات مختلف را به بازارهای داخلی عرضه کنند و نیاز برخی از متقاضیان خرید محصولات خارجی را تامین کنند، با کاهش سرعت تولید مواجه شده اند. محدودیت های گمرکی و سایر موانع موجود.

ادغام خودروسازان بزرگ یکی از بحث برانگیزترین موضوعات صنعت خودرو است که توجه بسیاری از کارشناسان این حوزه را به خود جلب کرده است. به نظر شما ادغام خودروسازان بزرگ چه مزیت هایی برای صنعت خودروسازی کشور به همراه خواهد داشت؟

یکی از موضوعات مهم در صنعت خودرو، هزینه های پیش تولید در بخش های تحقیقاتی است. همانطور که مدیران عامل این شرکت ها پیشنهاد کرده اند، بیشترین هزینه در صنعت خودرو به بخش تحقیق و توسعه اختصاص می یابد. این هزینه ها بر قیمت نهایی محصولات تاثیر می گذارد.

زمانی که ادغام انجام شود، یکی دو خودروساز بزرگ کشور که توزیع بالایی دارند، بیشتر هزینه های تولید را بر عهده خواهند گرفت. ساختار کلی قیمت در صنعت خودرو شامل هزینه‌های متغیر و هزینه‌های سربار است و ادغام یا اتحاد استراتژیک اولین کاری است که باید مستقیما انجام شود. این همان چیزی است که هزینه های سربار را هدایت می کند. بنابراین این مسیر در نهایت باعث کاهش هزینه ها می شود.

در بخش هزینه‌یابی متغیر که هزینه‌ها مربوط به تیراژ تولید، حجم سفارش و مقدار سفارش است، قدرت چانه‌زنی دو خودروساز برای تامین بهتر و ارزان‌تر مواد اولیه محقق می‌شود. بنابراین به جای رقابت منفی بین خودروسازان بزرگ و هدر دادن منابع و امکانات؛ هر دو خودروساز باید به یک نتیجه مشخص برسند که از طریق یک اتحاد استراتژیک می توانند از توانایی ها و امکانات یکدیگر استفاده کنند.

برخی از کارشناسان و فعالان صنعت خودرو معتقدند واردات خودرو در قالب‌های SKD، CKD و CBU می‌تواند مشوقی برای حضور خودروسازان داخلی در بازارهای جهانی و رقابت داخلی باشد. با توجه به اینکه واردات خودرو در روزهای اوج از 4 درصد فراتر نمی رفت، سهم واردات را در ارتقای کمی و کیفی تولید در کارخانه های خودروسازی داخلی چقدر می دانید؟

واردات خودرو در مقاطع مختلف به همراه تولید داخلی نیاز متقاضیان را برآورده کرده است. طبیعتاً مونتاژکاران نیز با معرفی برخی از محصولات به بازار، کیفیت محصولات خودروسازان داخلی را ارتقاء دادند.

در این راستا اعتقاد بر این است که واردات محصولات به صورت SKD و CKD می تواند بر کیفیت و کمیت بازار تاثیرگذار باشد. اگرچه همانطور که اشاره کردم در زمانی که واردات خودرو در قالب CBU به راحتی انجام می شد تنها 4 درصد از سهم بازار در اختیار خودروسازان جهانی بود اما این حجم از واردات توانست خودروسازان داخلی را به دنیا معرفی کند. . آخرین تکنولوژی.

در حال حاضر مونتاژکاران نیز در این زمینه مسئولیت دارند اما به شرطی که تولید این شرکت ها به دلایل مختلف مختل نشود. یکی از بزرگترین موانعی که مونتاژکاران از آن شکایت دارند، در دسترس نبودن قطعات مصرفی از خطوط تولید آنها در گمرکات کشور است. یعنی اگرچه بازار خواستار خرید محصولات مونتاژی است، اما دولت شرایط لازم را برای تسهیل واردات قطعات خودرو ایجاد نکرده است.

دولت چهاردهم در کمتر از یک ماه پس از انتخابات مردم، اداره امور اجرایی کشور را بر عهده می گیرد. اما فعالان بازار و صنعت خودرو بر این باورند که بسیاری از 13 وعده دولت همچنان میراث دولت بعدی است. چه انتظاری از دولت بعدی برای کاهش آلودگی های صنعت و بازار و تنظیم این حوزه از صنعت دارید؟

متاسفانه دخالت دولت در صنعت خودرو باعث زیان انباشته شده است. در صورت تداوم نگاه چند دهه گذشته در دولت چهاردهم، مشکلات و مصائب صنعت خودرو نه تنها حل نمی شود، بلکه روز به روز بر آن افزوده خواهد شد. در دهه‌های گذشته، دولت نه تنها در تولید، بلکه در شیوه‌های مدیریتی شرکت‌های خودروسازی نیز مداخلات زیادی داشته است.

طراحی برخی ابزارها و وضع مقررات فروش نیز این صنعت را به بن بست کشاند و البته نه تنها فعالان صنعت خودرو از وضعیت موجود ابراز نارضایتی می کنند، بلکه متقاضیان و مسئولان نیز از وضعیت موجود گلایه دارند.

تداخل در تولید و فروش به حدی رسیده است که دولت می خواهد برای هر کالایی که عرضه می شود راننده تعیین کند! سیستم یکپارچه فروش یکی از این نکات است که مشارکت دولت را در صنعت خودرو به حداکثر رسانده است. دولت چهاردهم برای نظم بخشیدن به صنعت خودرو ابتدا باید شرکت های بزرگ خودروسازی را به دست افراد شایسته بسپارد.

با توجه به تجربیات ناموفق در سایر صنایع، خصوصی‌سازی در صنعت خودروسازی، سیاست‌گذاران را با نگرانی‌هایی مواجه کرده است که باید بر آن غلبه کنند. با کاهش نقش اجرایی دولت و افزایش نظارت بر خودروسازان، صنعت شاهد رفتار و عملکرد مطلوب تجاری خواهد بود.