از «دوآلیسم تولید و واردات» تا «دوئل CKD و CBU»

به گزارش اخبار خودرو ، یک کارشناس و فعال صنعت خودرو در این باره نوشت:

لزوم واردات خودرو در حدی که نیاز اقشار پردرآمد جامعه را تامین کند قابل درک است. در گذشته 4 تا 5 درصد نیاز بازار از طریق واردات تامین می شد و 95 درصد مابقی از طریق محصولات داخلی یا مونتاژی تامین می شد.

بازار خودروی ما در حال حاضر نیاز به عرضه سالانه 2 میلیون خودرو دارد تا به نقطه سربه سر تقاضا برسد و عرضه با تقاضای واقعی برابری کند. در این مرحله حاشیه بازار، واسطه گری و واسطه گری از بین می رود. با این محاسبه اگر میانگین قیمت خودروهای وارداتی را 20 هزار دلار در نظر بگیریم و قصد داریم 700 هزار خودرو از طریق واردات عرضه کنیم علاوه بر تولید سالانه حدود یک میلیون دستگاه توسط خودروسازان بزرگ و تولید حدود 300 هزار دستگاه. واحدهای خودروسازان خصوصی باید 14 میلیارد دلار تخصیص بدهیم، دلار از بودجه نفتی و ارزی کشور برای واردات خودرو استفاده می کنیم که با توجه به محدودیت منابع ارزی کشور با توجه به تحریم ها نه امکان پذیر است و نه منطقی. همچنین قابلیت ها و قابلیت های محلی. .

در عین حال عده ای که با ایجاد دوقطبی در تولید و واردات بر طبل واردات و تولید می کوبیدند، اکنون از مونتاژ و ضرورت واردات صحبت می کنند و تلاش می کنند دوئل جدیدی بین واردات خودرو در جهان ایجاد کنند. کشور. شکل قطعات گسسته (CKD) و واردات خودرو به صورت محصولات نهایی (CBU) است. این در حالی است که در سال‌های اخیر برخی خودروسازان خصوصی که پیش از این تنها به عنوان مونتاژکننده شناخته می‌شدند، با خرید فرنچایز پلتفرم و طراحی و ساخت مدل‌های بومی بر اساس آن، به توسعه ساخت‌وساز داخلی روی آورده‌اند و میزان بومی‌سازی محصولات آنها رو به افزایش است. ; رویکردی که در شرکت هایی مانند کرمان موتور و گروه بهمن کاملا مشهود است.

حقیقت این است که در داخل ما خودروسازان و مهندسان متخصص و توانمندی داریم که می توانند نقش موثری در تولید خودرو داشته باشند. تولید و مونتاژ خودروهای باکیفیت و مدرن نوعی انگیزه و میل را در بین خودروسازان داخلی ایجاد می کند و از این طریق بخش زیادی از نیاز بازار تامین می شود.

از منظر اقتصاد کلان، این رویکرد به رشد کلی داخلی، اشتغال پایدار و رشد صنعت کمک کرده است و نوعی حمایت از تولیدکنندگان داخلی قطعات یدکی را فراهم می کند تا بتوانند قطعات خودرویی را که از تیراژ مطمئنی برخوردار هستند، بومی سازی و تولید کنند.

از سوی دیگر این رویکرد به خودروسازی ایران کمک می کند تا عقب ماندگی خود را از نظر کیفی جبران کند و دانش فنی روزآمد شود.

اما حامیان آتشین واردات با نادیده گرفتن تلاش بخش خصوصی برای داخلی سازی خودروهای مونتاژی و حتی تولید خودروهای داخلی، این روزها خواهان عدم تخصیص ارز به خودروسازان خصوصی هستند و همین ارز را به واردات خودروهای کامل اختصاص می دهند.

ضمن اینکه وقتی میدان آماده تولید است، آزادسازی بی برنامه و نامحدود واردات درست نیست. فراموش نکنیم که هر حرکتی در حوزه خودرو – از واردات تا تامین قطعات یدکی – باید با هدف کمک به صنعت خودرو برنامه ریزی و اجرا شود.