اصلاحات اتوبوسرانی که موضوع جدیدی نیست و ریشه در سال های گذشته دارد، باید به ناوگان مسافربری کشور در سال جاری کمک کند تا بخشی از شکاف نوسازی را جبران کند که نوسازی ماجراجویانه تولید و واردات داخلی هنوز با آن مطابقت نکرده است. به نظر می رسد موضوع هزینه ها در انتخاب بین تعمیر و نوسازی اتوبوس دخیل باشد. طبق آمار، هزینه تعمیر اتوبوس در مقایسه با خرید اتوبوس های داخلی و وارداتی بسیار پایین است. همین مشکل باعث شده اتوبوس های قدیمی به جای خروج از ناوگان اتوبوسرانی به حمل و نقل عمومی در شهرهایی که نوسازی کمی دارند بازگردند.
نوسازی ناوگان اتوبوسرانی داخلی و خارجی شهر
بهسازی ناوگان مسافربری درون و برون شهری از طریق تعمیر اتوبوس به یکی از برنامه های شهرداری در سال جاری تبدیل شده است. معاون سازمان راهداری در ابتدای سال جاری در خصوص نوسازی ناوگان عمومی راه ها توضیح داد که سازمان راهداری تفاهم نامه ای با صندوق کارآفرینی امید از منابع داخلی برای ارائه تسهیلات نوسازی امضا کرد.
حمیدرضا شهرکی در این خصوص گفت: 60 درصد قیمت ناوگان از طریق تسهیلات و 40 درصد از طریق مشارکت سرمایه گذار تامین می شود.
وی همچنین گفت: این خدمات شامل اتوبوس های تولید داخل و وارداتی است.
از سوی دیگر در خردادماه امسال رئیس کمیته ساخت و ساز شورای اسلامی شهر تهران در خصوص بازسازی و نوسازی اتوبوس های حمل و نقل عمومی شهر تهران گفته بود: «بیش از 500 دستگاه اتوبوس از 1400 دستگاه تاکنون تعمیر شده است. ” مابقی کارهای بازسازی در سال جاری تکمیل شد.»
سید محمد اغمری افزود: قرار بود این اتوبوس ها ظرف دو سال تعمیر و به ناوگان بازگردانده شوند.
در سه سال چند اتوبوس در تهران تعمیر شده است؟
نیاز تهران به اتوبوس های نو و جدید بالغ بر 9000 دستگاه اتوبوس است. این عددی است که با توجه به ظرفیت داخلی مورد استفاده، ظرفیت واردات و کمبود اتوبوس در شهرهای دیگر، به نظر نمی رسد به راحتی در دسترس باشد. بر این اساس، استفاده از رویکرد اصلاحی جامع برای نوسازی ناوگان اتوبوسرانی در شهرهای بزرگ به ویژه تهران می تواند مناسب ترین راه حل باشد.
بر اساس آمار اعلام شده در سال 1400، 249 دستگاه اتوبوس در شهر تهران بهسازی و باک CNG تعویض و 164 اتوبوس تعویض شده است.
در سال 1401 هجری قمری، 145 اتوبوس، شامل 46 اتوبوس شهرداری و 99 اتوبوس بخش خصوصی، نوسازی شد. علاوه بر این، 524 اتوبوس نوسازی و مخازن CNG در 236 اتوبوس جایگزین شد.
در سال 1402 هجری قمری، 285 اتوبوس، شامل 190 اتوبوس شهرداری و 95 اتوبوس بخش خصوصی، نوسازی شدند.
همچنین 152 اتوبوس بهسازی و مخازن CNG در 60 اتوبوس جایگزین شد. امسال 28 اتوبوس نوسازی شد که 27 اتوبوس شهرداری و یک اتوبوس برای بخش خصوصی بود. همچنین 16 قرارداد بازسازی برای 533 اتوبوس فرسوده منعقد شد.
اصلاح اقتصاد در مقایسه با خرید مدل های داخلی و وارداتی
اما به نظر می رسد طول عمر بهبود ناوگان در مقایسه با استفاده از مدل های جدید و جدید چندان چشمگیر نیست و به نوعی می توان تعمیر اتوبوس را هزینه ای کوتاه مدت دانست. اما باز هم با توجه به اینکه هزینه های تعمیر نسبت به خرید اتوبوس های جدید داخلی و خارجی بسیار متفاوت است، تعمیر اتوبوس گزینه قابل قبولی برای شهرداری ها و سازمان های حمل و نقل زمینی است.
طبق آمار ارائه شده هزینه تعمیر اتوبوس در سطح اول حدود 1800 میلیارد تومان و در سطح سوم 1.3 میلیارد تومان است. در حالی که هزینه خرید اتوبوس وارداتی حدود 200 هزار دلار است و با قیمت 60 هزار تومان قیمت هر اتوبوس به 12 میلیارد تومان می رسد.
در عین حال باید هزینه های گمرکی و سایر هزینه های اداری این خودروها را نیز در نظر گرفت. اما این احتمال وجود دارد که اتوبوس های دست دوم وارداتی نیز نیاز به هزینه تعمیر داشته باشند که به قیمت نهایی آنها اضافه می شود.
مدل های بومی نیز بیش از 10 میلیارد تومان قیمت دارند که نوسازی ناوگان را سخت و پرهزینه می کند. بنابراین، قیمت یک میلیارد و 800 میلیون تومانی برای تعمیر اتوبوس همچنان گامی ارزانتر برای دستیابی به ناوگان جدیدتر و مدرنتر است.
منبع: https://www.donyayekhodro.com/news/250226/%D9%86%D9%88%D9%86%D9%88%D8%A7%D8%B1%D8%B3%D8%A7%D8%B2%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D8%AC%D8%A7%DB%8C-%D9%86%D9%88%D8%B3%D8%A7%D8%B2%DB%8C