شورای رقابت بیش از یک دهه است که به عنوان تنظیم کننده قیمت خودرو شناخته می شود و معمولاً نه مصرف کننده و نه تولیدکننده از عملکرد آن راضی نبودند، اکنون به نظر می رسد این شورا در رویکرد جدید خود به دنبال این است که به آن اعتماد کند شورای رقابت قیمت خودرو برای سیستم عرضه و تقاضا در بازار آزاد (به شرط رفع انحصار).
این شورا که از اوایل دهه 90 مسئولیت قیمت گذاری خودرو را برعهده داشت، در بیشتر این سال ها نقش اصلی را در تعیین قیمت خودروهای داخلی داشته و زمانی به این قدرت ها می بالید.
به تدریج و با انتقادات فراوانی که به عملکرد شورای رقابت از سوی تمامی ارگان های مرتبط با قیمت خودرو و حتی نهادهایی مانند شورای اسلامی و سازمان بازرسی کل کشور وارد شد، این شورا تصمیم گرفت به تدریج از قیمت خودرو خارج شود.
دلیل ورود شورای رقابت به بحث قیمت گذاری خودرو (یا بهتر است بگوییم در بحث قیمت گذاری خودرو وارد شورا شدند) به انحصار بازار خودرو برمی گردد. خودرو از نظر شورای اقتصاد یک کالای انحصاری محسوب می شود، بنابراین قانون به شورای رقابت این اختیار را می دهد که در قیمت گذاری این کالاها ورود کند.
شورای رقابت نیز همواره تاکید می کند که خودرو همچنان یک محصول انحصاری است و می گوید تا زمانی که از لیست محصولات انحصاری خارج نشود، این شورا قدرت دخالت در تعیین قیمت آن را دارد. این البته در حالی است که شورای رقابت از سال گذشته در مسیر جدایی از قیمت گذاری خودرو قرار گرفته و به دنبال این است که در صورت فراهم شدن شرایط (به ویژه خروج بازار خودرو از انحصار) پای خود را به طور کامل از این بازار خارج کند.
این مسیر پاییز سال گذشته با اعلام افزایش قیمت خودرو آغاز شد. سپس شورای رقابت قیمت هشت خودروی ارتقا یافته را که محصول جدیدی محسوب نمی شدند و قیمت گذاری آن ها بیش از بهانه ای برای افزایش قیمت کارخانه ای خودروها بود، تعیین کرد. در واقع هیأت رقابت که حدود شش ماه قبل از این اتفاق مجوز افزایش 49 درصدی میانگین قیمت را صادر کرده بود، در آن زمان حاضر به اصلاح رسمی مجدد قیمت نشد و از این رو تاکتیک تعیین قیمت خودروهای ارتقا یافته بود. . (که با مدل های موجود که در حال حاضر در حال تولید نبودند تفاوت چندانی ندارد و همان به علاوه چند گزینه اضافی در نظر گرفته شد).
اما زمانی که موضوع به مرحله اعلام قیمت ها رسید، نه وزارت حریم خصوصی و نه شورای رقابت مسئولیت آن را بر عهده نگرفتند، زیرا نمی خواستند افکار عمومی از افزایش قیمت کارخانه ای خودروها ناراضی شود بازار خودرو، این امر مسئولان شورا را بر آن داشت تا رویکرد خود را تغییر دهند و به تدریج از معضل خودرو رهایی یابند.
از این رو شورای رقابت پس از حدود دو ماه با ابلاغ تنظیم قیمت خودروهای سواری، اختیار قیمت گذاری خودرو را به وزارت صنعت، معدن و تجارت واگذار کرد. در واقع هیئت رقابت به وزارت ایمنی این اختیار را داد که قیمت خودروهای داخلی را بر اساس مصوبه کلی و فرمول قیمت گذاری – هزینه واقعی تولید به اضافه سود – تعیین و ابلاغ کند.
اگر انحصار بازار خودرو و مانع قانونی این ماجرا نبود، شورای رقابت حتی نقش نظارتی خود را اجرا نمی کرد و قیمت گذاری خودرو را به کلی کنار می گذاشت. اما تداوم انحصار بازار خودرو (از دیدگاه شورای رقابت) این نهاد را بر آن داشت تا برنامه ای تدریجی و فزاینده برای خروج از بازار خودرو تدوین کند.
خودداری شورا از اعلام قیمت خودروهای پیشرفته را می توان اولین اقدام شورای رقابت برای خروج از بازار خودرو و گام دوم واگذاری اختیار قیمت گذاری به وزارت امنیت دانست.
طبیعتا این شورا گام سوم را به گونه ای برداشت که به صورت مستقیم و غیرمستقیم بر اصلاح قیمت خودرو تاکید کرد. شورای رقابت می گوید وزارت دفاع می تواند قیمت خودروهای داخلی را بر اساس فرمول هزینه واقعی تولید به اضافه سود تعیین و اعلام کند. این موضوع سومین گام شورای رقابت برای خروج از قیمت گذاری تلقی می شود. بنابراین می توان این مرحله را مقدمه ای برای خروج خودرو از انحصار تلقی کرد. در این مدت شورای رقابت با عدم اعلام قیمت خودروهای وارداتی، قیمت جدیدی برای خود ایجاد نکرد و این خود گواه دیگری بر تمایل شورا برای خروج از بازار خودرو است.
انحصار چیست؟
انتهای مسیری که شورای رقابت برای قیمت خودرو تعیین کرده، خروج قیمت از سیستم عرضه و تقاضا در بازار آزاد است که نیازمند حذف انحصار از جلوی بازار خودرو است.
بنابراین، تا زمانی که بازار خودرو به طور رسمی آزاد نشود، شورای رقابت همچنان در بازار خودرو حضور خواهد داشت (مگر اینکه نهادهای بالاتری مانند شورای هماهنگی اقتصادی سران کشورها رای به حذف این شورا از قیمت گذاری کنند که قبلا هم اتفاق افتاده است). این سوال مطرح می شود که در چه شرایطی بازار خودرو از انحصار خارج می شود؟ آیا اکنون بازار خودرو از انحصار خارج شده است؟
به گفته کارشناسان، خروج خودروها از فهرست کالاهای انحصاری زمانی اتفاق می افتد که رقابت کافی در بازار وجود داشته باشد و سایر عرضه کنندگان از این دو خودروساز بزرگ نترسند و به دولت تکیه کنند. بنابراین راه حل اصلی برای ایجاد چنین فضایی افزایش تامین کنندگان است که می تواند در قالب فضا دادن به بخش خصوصی (در زمینه مونتاژ و واردات) اجرا شود.
طی یکی دو سال گذشته، سهم مونتاژکاران در بازار خودرو کشور نسبت به قبل افزایش چشمگیری داشته است. علاوه بر این، واردات پس از پنج سال ممنوعیت آزاد شد. بنابراین فضای ایران خودرو و سایپا کم شده و کم کم نفس رقبای خود (حداقل در قسمت مونتاژ) را پشت سر خود حس می کنند. اما با توجه به اعمال سیاست قیمت گذاری اجباری، قیمت محصولات ایران خودرو و سایپا همچنان به مراتب کمتر از رقبای عمده و وارداتی است و با توجه به پایین بودن قدرت خرید اکثر مشتریان، همچنان انگشت به دهان است. نبض بازار از سوی دیگر سیاست گذار واردات خودرو را از طریق ابزار تعرفه کنترل می کند و ضمن اینکه اجازه ورود خودرو به تعداد زیاد را نمی دهد، قیمت نهایی را از طریق تعرفه افزایش می دهد و به این ترتیب عملا از شکل گیری رقابت با خودروهای داخلی جلوگیری می کند. .
با این اوصاف، اگر بخواهیم بازار خودرو را از انحصار خارج کنیم، باید شرایطی فراهم شود که خودروهای غیر داخلی (یعنی تولیدات داخلی ایران خودرو و سایبست) با کمترین هزینه ممکن در بازار عرضه شوند. چنین رقابت نزدیکی بین تامین کنندگان خودرو شکل می گیرد. در چنین فضایی البته دیگر قیمت گذاری به اصطلاح جهت دار معنایی ندارد زیرا همه عرضه کنندگان باید بتوانند با حداکثر زور و حداقل محدودیت وارد جنگ قیمت و کیفیت در بازار خودرو شوند.
منبع: https://car.ir/news/29202-competition-council-exiting-car-market