ساختمانی مجلل با ریسک بالا!

حاشیه سود خودروهای لوکس و گران قیمت بسیار بالاست و به همین دلیل بسیاری از خودروسازان علاقه مند به حضور در این بخش از بازار هستند. اما ورود به بازار تحت سلطه بنتلی و رولزرویس بسیار سخت است زیرا بازار کوچکی است و اکثر کسانی که می خواهند برای خرید یک خودروی لوکس چند صد هزار دلاری بپردازند به این دو برند انگلیسی مراجعه می کنند. حتی در سطح پایین تر که در آن برندهایی مانند مرسدس بنز و بی ام و وجود دارند، رقابت به هیچ وجه آسان نیست. به همین دلیل شاهد ورود زیرمجموعه های خودروسازان بزرگ به بازار خودروهای لوکس هستیم اما با شکست سختی روبرو می شوند.

مایباخ

تاریخچه مایباخ به سال 1909 برمی گردد. این شرکت در ابتدا موتورهای هواپیما تولید می کرد، اما پس از آن حوزه فعالیت آن به بخش های دیگر از کشتی های هوایی گرفته تا واگن های راه آهن گسترش یافت. در سال 1960، مایباخ توسط دایملر-بنز خریداری شد و در سال 2002 به عنوان یک برند مستقل برای ورود به بازار خودروهای فوق لوکس احیا شد. محصولات این شرکت سدان های فوق لوکس 57 و 62 بودند که دارای موتور V12 و تمامی امکانات رفاهی قابل تصور در یک خودرو بودند.

میباخ 57 حدود 350000 دلار و میباخ 62 حدود 430000 دلار قیمت دارند که معادل 760000 دلار امروز است. با این حال، سدان‌های می‌باخ به دلیل شباهت زیادشان به مرسدس بنز کلاس S و همچنین قیمت بالایشان در دوران رکود جهانی در اوایل دهه 2000، هرگز به بازار نیامدند، در حالی که بنتلی زیر چتر گروه فولکس واگن و رولز شکوفا شد. -رویس توسط BMW در همان سالها.

به همین دلیل، برند مستقل مایباخ در سال 2013 پس از ساخت حدود 3000 دستگاه از 57 و 62 دستگاه بسته شد، اما در سال 2015 به عنوان یک برند فرعی احیا شد تا نسخه لوکس‌تری از محصولات مرسدس مانند کلاس S ساخته شود. و این بار موفق تر بود.

دایملر

این شرکت دایملر یک شرکت بریتانیایی است که در سال 1896 در لندن تاسیس شد و هیچ ارتباطی با شرکت آلمانی دایملر ندارد. جگوار در سال 1960 این شرکت را تصاحب کرد و به نسخه لوکس تری از محصولات این شرکت تبدیل شد. دایملر در زمانی که جگوار متعلق به فورد بود به فعالیت خود ادامه داد و بین سال‌های 1997 تا 2003 کمتر از 5000 دستگاه X308 فروخت.

آخرین محصول دایملر یک سدان به نام Super Eight بود که در سال 2005 عرضه شد. این در اصل یک جگوار سوپرشارژ بود.

پس از اینکه شرکت هندی تاتا موتورز جگوار را به همراه دایملر از فورد در پایان سال 2007 خرید، در مورد احیای این برند صحبت کرد و قصد داشت دایملر را به یک برند فوق لوکس برای رقابت با بنتلی و رولز رویس تبدیل کند، اما درخواست ثبت نام کرد. دایملر به عنوان یک علامت تجاری در ایالات متحده در سال 2009 رد شد.

پوند استرلینگ

نام تجاری استرلینگ عمر کوتاهی داشت و به عنوان بخش آمریکای شمالی گروه روور از سال 1987 تا 1991 فعالیت می کرد. این برند اساساً مدل های سری 800 روور را به سدان های لوکس 825 و 827 تبدیل کرد. استرلینگ در ابتدا شاهد فروش خوبی بود و آمریکایی ها جذب ظاهر بریتانیایی این خودروها شدند، به طوری که استرلینگ در سال اول فروش 14171 دستگاهی را به خود اختصاص داد.

این شرکت حتی نسخه فوق لوکس سدان 827 را با نام Oxford Edition ارائه کرد که مجهز به اینترکام، صندلی های برقی و تریم داخلی لوکس است.

این نسخه در سال 1987 با قیمت پایه 19000 دلار که معادل 53000 دلار امروز است منتشر شد. اما درخشش این سدان های بریتانیایی به سرعت محو شد زیرا این خودروها به طور مشترک با هوندا لجند توسعه یافتند و لجند در همان زمان تقریباً با همان قیمت اما با کیفیت ساخت بالاتر در بازار آمریکا حضور داشت.

نمونه های اولیه استرلینگ به دلیل زنگ زدگی بدنه، مشکلات الکتریکی و کیفیت پایین رنگ بدنام بودند، و زمانی که استرلینگ کیفیت ساخت را بهبود بخشید، خیلی دیر شده بود و در سال 1991 این برند تنها 2745 دستگاه فروخت.

سیاره تیر

مرکور پاسخ فورد به تقاضای بازار برای خودروهای لوکس اروپایی بود. این برند در اواخر سال 1983 به ثبت رسید، اولین محصول خود را در سال 1985 عرضه کرد و در سال 1989 بسته شد. فورد قصد داشت محصولات زیرمجموعه اروپایی خود را در آمریکا با مرکور عرضه کند. اولین محصول این برند XR4Ti نام داشت که در واقع یک فورد سیرا اروپایی بود.

مرکور بعدی Scorpio نام داشت که نسخه اصلاح شده فورد اسکورپیو بود و با موتور 2.9 لیتری V6 با قدرت 144 اسب بخار عرضه شد.

این خودرو همچنین از کابین مجلل پوشیده شده با چرم درجه یک و امکانات رفاهی فراوان بهره می برد. فورد قصد داشت سالانه 15000 دستگاه از Merkur بفروشد، اما در سال 1987 فروش این برند کمی بیش از 5000 دستگاه بود و بین سال های 1989 تا 1990 تنها حدود 7000 دستگاه فروخت. با چنین فروش پایینی، خودروهای مرکور برای سال 1990 ارزش به روز رسانی ایمنی را نداشتند و این برند از بین رفت.

س

DS که نام خود را از مدل معروف سیتروئن DS گرفته است، مخفف یک روح متفاوت یا یک سری متمایز است. DS اولین بار در سال 2009 به عنوان یک برند فرعی سیتروئن تاسیس شد و در سال 2014 به یک برند لوکس مستقل تبدیل شد. برخلاف برندهای قبلی در این لیست، DS همچنان فعال است.

با این حال، اگرچه خودروهای DS هنگام فروش با برند سیتروئن فروش بالایی داشتند و حتی DS 3 در سال 2013 چهل درصد از بازار اروپا را به خود اختصاص داد، فروش این برند به تدریج از 120000 دستگاه در سال 2012 به 53000 دستگاه در سال 2018 کاهش یافت.

البته این برند لوکس فرانسوی همچنان شاهد فروش نسبتا خوبی در اروپا است، اما مشکل اصلی آن ناتوانی در رقابت در خارج از فرانسه است. DS حدود یک دهه پیش به فروش خوبی در چین دست یافت، اما این برند در سال 2023 بازار آسیا را ترک کرد و فروش خودرو خود را فقط به بازار اروپا محدود کرد.