لاستیک هایی که مشکی نبودند!

شما می توانید خودرو را به هر رنگی که می خواهید بخرید (البته در برخی از کشورهای جهان) و همچنین تودوزی و مواد صندلی ها، قسمتی از داشبورد و … را تغییر دهید. البته، صرف نظر از سطح سفارشی سازی خودرو، یک ویژگی خودرو همیشه تغییر نمی کند: لاستیک ها.

این که رنگ لاستیک خودرو همیشه مشکی است کمی ناامید کننده به نظر می رسد. شکی نیست که داشتن قاب هایی با رنگ های مختلف می تواند توجه بیشتری را به خود جلب کند و ممکن است برخی از افراد در دوران کودکی با دوچرخه هایی با قاب سفید با چنین شرایطی روبرو شده باشند. اما حتی اگر رنگ مشکی لاستیک های ماشین خود را دوست ندارید، باید بدانید که دلیل خوبی برای این رنگ وجود دارد.

رنگ مشکی لاستیک خودرو به دلیل مواد شیمیایی مهمی است که در فرآیند تولید وارد می شود در صورت عدم استفاده از این مواد، عمر و انعطاف پذیری تایر به شدت تحت تاثیر قرار می گیرد. اما باید بدانید که رنگ لاستیک خودرو در چند دهه گذشته تغییر کرده است.

در روزهای اولیه مهندسی خودرو، تایرهای لاستیکی وجود نداشت و چرخ‌های وسایل نقلیه در ابتدا از چوب ساخته می‌شدند، اما زمانی که اولین اتومبیل‌ها حرکت کردند، چرخ‌ها به انواع آهنی ارتقا یافتند. متأسفانه، راندن چرخ های آهنی بسیار دشوار بود، زیرا موادی برای جذب دست اندازهای جاده وجود نداشت.

بدیهی است که چرخ های آهنی در زمستان نیز خطرناک بودند زیرا فلز و آهن نمی توانستند کشش و چسبندگی به جاده ایجاد کنند. در پایان قرن نوزدهم، مهندسان خودرو راه‌هایی را برای نرم‌تر کردن رانندگی خودروها پیشنهاد کردند، یکی از این روش‌ها لاستیک‌های لاستیکی بود که از مخلوطی از مواد لاستیکی طبیعی و مصنوعی تولید می‌شد. این یک پیشرفت بزرگ در جهت درست بود، اما هنوز به سطح ایده آل نرسیده است.

جالب اینجاست که نسخه‌های پیش‌تولید این لاستیک‌ها به رنگ سفید روشن بودند و کاملاً مستعد تغییرات دما بودند، با افزایش دما نرم و با کاهش دما سخت می‌شدند و در مقایسه با رینگ‌های آلیاژی وضعیت خیلی بهتری نداشتند.

مهندسان به بهبود ترکیب تایرهای خودرو و افزودن مواد شیمیایی دیگر ادامه دادند به این امید که تایرها انعطاف پذیرتر و بادوام تر شوند. در آغاز قرن بیستم، یک مهندس بریتانیایی به نام سیدنی چارلزموث توانست راز لاستیک های لاستیکی خودرو را کشف کند. به عنوان بخشی از آزمایش‌ها، او سعی کرد مقداری کربن سیاه باقی مانده از صنایع دیگر را همراه با نخ‌های پنبه‌ای به ترکیب لاستیک خودرو اضافه کند. افزودن این ترکیبات به لاستیک باعث سیاه شدن کل لاستیک می شود.

طبیعتاً تنها رنگ لاستیک تغییر نمی کرد، زیرا ترکیب نهایی به دست آمده یک لاستیک بادوام و کشسان بود و مقاومت خوبی در برابر تغییرات دما از خود نشان می داد. این دوده باعث سیاه شدن لاستیک و انعطاف پذیری و دوام بیشتر آن می شد.

ترکیب مورد بحث کربن سیاه نام داشت و هنوز هم یکی از ترکیبات اسرارآمیز در لاستیک خودرو است. مهندسان تخمین می زنند که یک لاستیک بدون کربن سیاه تنها حدود 10000 کیلومتر دوام می آورد، بنابراین مالکان باید چندین بار در سال لاستیک های خود را تعویض کنند.

البته باید گفت که در برخی لاستیک ها از مخلوط لاستیک کربن سیاه برای به دست آوردن رنگ سفید استفاده شده است. این قاب های سفید بسیار زرق و برق دار و ظریف هستند و نگهداری آنها نیز دشوار است. گاهی برای ایمنی و طول عمر قطعه باید از چند مورد دیگر چشم پوشی کرد.

اگر قاب های شیک می خواهید شاید بهتر باشد فریم های دیوار کوتاه را انتخاب کنید که البته نقاط قوت و ضعف خاص خود را دارند.