لزوم آموزش شبکه خدمات پس از فروش

یکی از اعضای هیئت تحریریه روزنامه دنیای خودرو در این باره نوشت:

پیشنهاد انتقال فناوری؛ حداقل به آموزش شبکه خدمات پس از فروش خود فکر کنید! زمانی که صحبت از واردات خودرو به کشور می شود، بارها با این جمله مواجه شده ایم که شرکت واردکننده در کنار واردات، انتقال فناوری را نیز در نظر بگیرد! حرف های عجیبی که با عقل نمی گنجد اما بارها از زبان مسئولان شنیده ایم.

اگرچه واضح است که خودروسازان بزرگ دنیا دلیلی برای انتقال فناوری خود به ایران نمی بینند، اما تکنسین های داخلی در برخی موارد از پیشرفت های جهانی عقب مانده اند و همین امر باعث شده سرویس دهی به همان خودروهای چینی مونتاژ شده در ایران با مشکل مواجه شود.

برخی از تکنسین های شبکه خدمات پس از فروش خودروسازان ممکن است آموزش های لازم را برای رفع مشکلات احتمالی خودروها ندیده باشند و با آزمون و خطا پیش بروند. حتی بسیاری از رانندگان چینی هنگام استفاده از خودروی خود با مشکلاتی مواجه می شوند که شبکه شرکت های خدمات پس از فروش قادر به حل آن نیست!

به نظر می رسد یک طرف این مشکلات مربوط به شرکت های مادر چینی و طرف دیگر مربوط به شریک ایرانی آن است. این خودروهای چینی در عمل از آخرین فناوری های روز دنیا استفاده می کنند و به نظر می رسد سازندگان چینی نیز اطلاعات زیادی در مورد تعداد این خودروها و نحوه ساخت آنها ندارند و حتی اطلاعات دقیقی در مورد نوع روان کننده های مصرفی و مسائل فنی لازم برای این. به طرف ایرانی منتقل کنید.

در واقع بازار ایران به آزمایشگاهی برای آنها تبدیل شده است که بتوانند مشکلات را پیدا کنند و برای رفع آنها تلاش کنند. در این میان وظیفه وزارت ایمنی به عنوان ناظر بر عملکرد خودروسازان است که از حضور کارشناسان فنی شرکت های چینی در ایران و برگزاری دوره های آموزشی برای ارائه دهندگان خدمات پس از فروش در ایران دعوت و الزام کند. کشور ; به خصوص در شرایط فعلی که خودروهای هیبریدی و برقی به طور کامل در کشور افتتاح شده و این خودروها نیاز به خدمات تخصصی تری دارند.

با این تفاصیل اگر وزارت حراست بخواهد طرف ایرانی توسط شرکت های چینی آموزش ببیند، باز هم باید منتظر مشکلات فنی در خودروهای وارداتی با تکنولوژی روز باشیم.

خودروها توسط بسیاری از شرکت های واردکننده حتی برای یک برند خاص وارد کشور می شود.

آنچه مهم است ورود وزارت ایمنی به عنوان متولی این موضوع است تا نظارت بیشتری بر ارائه خدمات پس از فروش داشته باشد و علاوه بر الزام تولیدکنندگان و واردکنندگان به تامین قطعات یدکی مطابق با نیاز بازار، دانش نیز ورود به کشور برای نگهداری و تعمیر این خودروها مهم است.

نکته اینجاست که متاسفانه شرکت ها حتی استانداردهای جهانی را در انتخاب روانکار مناسب خودروهای خود رعایت نمی کنند و سودآوری را در اولویت قرار می دهند.

همین یک نکته کافی است تا مشخص شود وقتی خودرویی روغن موتور توربو و TGDI فاقد استانداردهای لازم را در شبکه خدمات خودروسازان دریافت می کند، بقیه مشکلات نگهداری به خوبی پیگیری نمی شود و در آینده ما باید منتظر خودروهای معیوب با مشکلات عجیب در کشور بود.