در سال 1947 موریس ویلکس به فکر طراحی ماشینی افتاد که بتواند هر جاده سختی را فتح کند. این خودرو یک سال بعد در نمایشگاه آمستردام با نامی که همه می شناسیم ارائه شد: لندرور! نسل اول لندروور سری I موفقیت بزرگی بود.
همانطور که ریچارد هاموند قبلا توضیح داده است، یک لندرور معمولاً اولین وسیله نقلیه ای بود که هنگام عبور از خارج از جاده به سمت بیرون دیده می شد. اگرچه اولین سری لندروور یک افسانه به حساب می آمد و در این دهه ها نسخه های مختلفی از محصولات معروف لندرور تولید می شد، اما با گذشت زمان، داستان لندرور جذاب تر شد.
ترکیبی از احترام به اشراف و لزوم عبور از همه جا
اگر لندروور بیشتر روی عملکرد جاده ای و اشرافیت تمرکز کند، نتیجه نهایی چه خواهد بود؟ پاسخ ساده است. رنج روور! این روزها رنج روور همچنان در میان بهترین شاسی بلندهای لوکس آفرود جهان قرار دارد و در سراسر جهان محبوب شده است. اما داستان رنج روور چگونه آغاز شد و چگونه این خودرو در تاریخ بیش از نیم قرن خود توسعه یافت و به وضعیت فعلی خود رسید؟
اولین نسل رنجروور در سال 1970 تولید شد تا خلأهای موجود در طیف محصولات لندرور را پر کند، تمرکز بیشتری بر روی جاده و راحتی رانندگی داشته باشد و مهمتر از همه، ذهنیت تندرو و کمبود تجهیزات لوکس را تا حد زیادی از بین ببرد. خودروهای خودروساز
اگرچه لندرور در آن زمان آن را نمی دانست، رنجروور مخترع بخش SUV لوکس آنگونه که امروز می شناسیم بود. نسل اول این خودرو در طول 26 سال تولید خود به طور مداوم تکامل یافته است و درهای عقب، تجهیزات لوکس بیشتر، گیربکس 5 سرعته، ترمزهای ضد قفل و حتی نسخه طولانی تر را اضافه کرده است. نسل اول رنج روور آنقدر موفق بود که تولید آن برای چندین سال در کنار نسل بعدی P38A ادامه یافت. سرانجام داستان موفقیت این خودرو در سال 1996 به پایان رسید و راه را برای تولید مدل های جدیدتر هموار کرد.
موتورهای مختلفی به رنج روور کلاسیک نیرو می دهند که یکی از آنها Rover V8 است. این موتور جزو قابل اعتمادترین موتورهای تاریخ لندروور محسوب می شود. این موتور بلوک کوچک تمام آلومینیومی که از طراحی بیوک بهره می برد، توسط Rover در دهه 1970 خریداری شد و در انواع خودروهای بریتانیایی نصب شد.
موتور مورد بحث در رنجروور کلاسیک 3.5 لیتر حجم دارد و در ابتدا از کاربراتور استفاده می کند. پس از آن موتور انژکتوری 3.9 لیتری عرضه شد و در کنار آن نیروگاه 4.2 لیتری دیگری انتخاب شد. سرانجام یک رنجروور با موتور دیزلی به بازار عرضه شد. رنج روور کلاسیک یکی از معروف ترین خودروهای کلاسیک امروزی است و در بین شرکت های بازسازی و توسعه بسیار محبوب است. در این خودرو از هر موتوری استفاده شده است، از موتورهای بلوک کوچک شورولت گرفته تا موتورهای الکتریکی.
نزدیک شدن به فضای لوکس
برسیم به نسل دوم رنجروور که به پروژه 38 معروف شد این خودرو در سال 1994 عرضه شد تا چندین سال در کنار نسل اول تولید و به فروش برسد. اگرچه شکل خودرو آشنا بود، اما به روز شد تا با حال و هوای دهه 90 مطابقت داشته باشد. با این حال، نسل دوم رنج روور از یک پلت فرم کاملا جدید الگوبرداری نشده است. این نسل به P38 معروف است که P مخفف Pegasus است.
در واقع پلتفرم مورد استفاده برای P38 یک نسخه اصلاح شده از همان پلتفرم نسل اول رنج روور کلاسیک بود. به عبارت دیگر، لندرور در سال 1994 یک SUV جدید با پلتفرمی که ریشه آن به دهه 1970 بازمی گردد، به مشتریان می فروخت. در زیر کاپوت تفاوت چندانی وجود نداشت و این رنج روور با روور V8 و موتور دیزلی BMW عرضه شد.
بی ام و در آن زمان متعلق به لندروور بود و اگرچه مستقیماً در توسعه P38 دخالتی نداشت، مدیران مونیخ تصمیم گرفتند رنج روور P38 را برای مدت محدودی عرضه کنند. این خودرو در آن زمان خبرنگاران را تحت تأثیر قرار نداد، بنابراین مدیران لندرور برای توسعه نسل جدید عجله کردند. این بار شاهد تولید محصولی متفاوت بودیم. نسل سوم رنج روور با کد L322 به عنوان مدل 2003 رونمایی شد و نسبت به نسل قبلی بسیار پیشرفت کرد و همه را تحت تاثیر قرار داد. خبری از ساخت قدیمی بدنه روی فریم نبود و موتورهای 8 سیلندر روور هم حذف شدند.
ایده های باواریا در ارتفاعات انگلیس
این خودرو با بدنه کاملاً جدیدی که توسط BMW طراحی شده به بازار عرضه شد. همچنین برای اولین بار در تاریخ رنجروور از بدنه مونوکوک استفاده شد و پیشرانه های آن کاملا جدید بودند. اگرچه طراحی خودرو برای همه آشنا بود، اما به روز شد. حتی در زیر کاپوت نیز تغییرات مختلفی دیده می شود. به جای موتور V8 روور، موتور 4.4 لیتری V8 بی ام و را در نسخه HSE دیدیم.
بعدها رنجروورهای سوپرشارژر نیز با موتور 4.2 لیتری جگوار تولید شدند. نکته جالب این است که موتورهای دیزلی مشترک با محدوده پژو-سیتروئن و خودروهایی مانند پژو 607 و سیتروئن C6 نیز برای رنج روور در نظر گرفته شده اند.
خودروی مورد بحث به صورت استاندارد از سیستم چهارچرخ متحرک، سیستم تعلیق بادی و دیفرانسیل مرکزی بهره می برد و به این موضوع باید سیستم سرفیس واکنش معروف لندروور را نیز اضافه کنیم. بر خلاف رنج روور P38A، رنجروور L322 بخش بزرگ SUV های لوکس را در اختیار گرفت و در نهایت توانست امتیاز خود را به رنج روور بدهد. با وجود مشکلات مختلف، قدرت و ایمنی چشمگیر L322 انقلابی در شاسی بلندهای لوکس ایجاد کرد.
با موفقیت مداوم رنج روور، لندرور تصمیم گرفت تا محدوده خانواده را گسترش دهد و مخاطبان بیشتری را جذب کند. اولین عضو جدید خانواده در سال 2005 با نام Range Rover Sport معرفی شد. طراحی این خودرو بسیار شبیه به رنج روور اصلی بود. اما همانطور که از نامش پیداست، این خودروی اسپرت، سبک تر و در جاده ها تواناتر بود. البته نباید اشتباه کرد; زیرا رنج روور اسپرت در خارج از جاده نیز حرف های زیادی برای گفتن دارد. با این حال، تمرکز اصلی او بر روی جاده بود.
این خودرو به موفقیت های بزرگی دست یافت و فروش آن از مرز یک میلیون دستگاه در سال 2020 گذشت. باید بدانیم که در زیر پوست رنج روور اسپورت اثری از خود رنج روور نبود و در واقع این خودرو بر اساس لندرور ساخته شده بود. Discovery LR3; اما در نسل های بعدی، هر دو خودرو از زیرساخت رنج روور سایز کامل استفاده کردند. بیشتر موتورهای نسل اول رنج روور اسپورت، از جمله موتور 2.7 لیتری دیزلی و سوپرشارژر V8 جگوار، با برادر بزرگ مشترک است.