شروط تحقق هدف تولید امسال در صنعت خودرو

پرداخت مطالبات قطعه‌سازان به‌صورت ضریبی از 120 روز-فرامرز طیبی، عضو هیات‌مدیره انجمن صنایع همگن قطعه‌سازی

منبع: https://www.donyayekhodro.com/news/244254/%D8%B4%D8%B1%D9%88%D8%B7-%D8%AA%D8%AD%D9%82%D9%82-%D9%87%D8%AF%D9%81-%D8%AA%D9%88%D9%84%DB%8C%D8%AF-%D8%A7%D9%85%D8%B3%D8%A7%D9%84-%D8%AF%D8%B1-%D8%B5%D9%86%D8%B9%D8%AA-%D8%AE%D9%88%D8%AF%D8%B1%D9%88

ضرورت به‌روزرسانی هر سه‌ماه یک‌بار قراردادها-امیرحسین جلالی، نایب‌رییس انجمن قطعه‌سازان استان تهران
قراردادهایی بین ما و خودروسازان منعقد می‌شود که در شرایط عادی قابل اجرا نیست. با توجه به وضعیت تورمی، اگر خودروسازان به‌صورت ۱۲۰ روزه هم مطالبات ما را پرداخت کنند، بعد از این مدت به دلیل نرخ بالای تورم، میزان نقدینگی و قدرت خرید ما کاسته می‌شود. ضمن این‌که قیمت‌ها بر مبنای سال گذشته محاسبه می‌شود، اما میانگین نرخ تورم ماهیانه ۴.۵درصد است. با این شرایط نمی‌شود تولید را افزایش و قطعه به خودروساز تحویل داد. ما برای حل این موضوع خودمان مستقیما از بانک تسهیلات دریافت می‌کنیم. در گذشته قیمت‌ مواد اولیه به‌صورت سه‌ماهه به‌روزرسانی می‌شد، اما درحال‌حاضر قیمت نهادهای تولید به‌صورت یومیه در حال افزایش است. همچنین در گذشته در تولید قطعات با قطعه‌سازان همکاری می‌کردند. به‌عنوان مثال در هزینه تولید قالب با قطعه‌ساز همکاری می‌کردند. اما الان دیگر از این‌ همکاری‌ها خبری نیست. نخستین کاری که خودروساز باید انجام دهد، این است که هر سه ماه یک بار قیمت مواد اولیه را در قراردادها به‌روزرسانی کرده و هزینه آن را محاسبه کند.

اهمیت و جایگاه صنعت خودرو با دیدگاه متفاوتی باید بیان شود؛ باید یک تصویر از کشور بدون صنعت خودرو و زنجیره تامین مطرح شود. خودرو یک مساله ملی است و همه مردم بعد از خوراک، پوشاک و مسکن به خودرو نیاز دارند. اگر ما خودرو تولید نکنیم و بخواهیم وارد کنیم، باید سالانه بیش‌از ۳۰میلیارد دلار خودرو و قطعه وارد کنیم. آیا این منابع برای واردات وجود دارد؟ 64 صنعت به صنعت خودرو وابسته است و این مهم جلوی خام فروشی را می‌گیرد.
ضمن این‌که این صنعت تحریم شده است، یعنی به لحاظ اهمیتی که این صنعت دارد، افراد در خارج کشور با تفکر خاصی به این نتیجه رسیدند که این صنعت را تحریم کنند. برای 550هزار نفر در زنجیره تامین اشتغال ایجاد شده است و ۱5۰هزار نفر هم در صنعت خودرو مشغول هستند و در نتیجه با تعطیلی این صنعت ۷۰۰هزار نفر بیکار می‌شوند. این در حالی است که کل ارزبری تولید خودرو ما در کشور کمتر از ۴میلیارد دلار بوده است، یعنی با ۴میلیارد دلار ارزبری، ۱.۵میلیون دستگاه خودرو تولید شده است.
از سوی دیگر، قدرت خرید مردم کاهش پیدا کرده و این‌که بخواهیم با واردات، خودرو به مردم برسانیم امکان‌پذیر نیست. ضمن این‌که برای هر خودرویی که وارد می‌شود، ۱۵درصد عوارض و چنددرصد دیگر هزینه تعرفه باید پرداخت شود. در همین شرایط طی 3 سال و نیم گذشته، 250هزار میلیارد تومان سوبسید سیاه به افرادی داده‌ایم که خودرو از کارخانه تحویل گرفته و در بازار به فروش رسانده‌اند. در همین حال، 150هزار میلیارد تومان زیان انباشته برای صنعت خودرو ایجاد شده است. ۵۵هزار میلیارد تومان نیز زنجیره تامین مطالبات تعیین‌تکلیف‌شده دارد و ۲۰هزار میلیارد تومان هم مطالبات سررسیدشده اما تعیین تکلیف نشده داریم. در چنین شرایطی، یک برنامه تولید تهاجمی هم در دست تدوین است، اما هنوز مصوبه‌ای در این خصوص نداریم.
بدین‌منظور، چهار محور برای تولید باید در نظر گرفته شود و به‌صورت دستوری نمی‌شود کاری اجرا کرد. بحث تامین نقدینگی نخستین نیاز برای افزایش تولید است. ۲۵۰هزار میلیارد تومان کسری نقدینگی برای این اقدام وجود دارد. چالش منابع انسانی و لزوم به‌روزرسانی دانش فنی و تجهیزات هم وجود دارد. ۱۲ سال است که سرمایه‌گذاری در این بخش انجام نشده است. برآورد ما برای سرمایه‌گذاری اولیه به‌منظور ترمیم و ایجاد زیرساخت‌های لازم برای صنعت خودرو ازجمله نوسازی ماشین‌آلات موجود و تامین ماشین‌آلات جدید برای توسعه داخلی‌سازی نیز 400هزار میلیارد تومان است.