از خصوصی سازی صنعت خودرو به عنوان یکی از راه حل های پایان دادن به زیان تولید خودروسازان یاد می شود، اما به گفته بسیاری از کارشناسان، این پایان کار نیست. صنعت خودرو با توجه به بدهی ها و زیان های انباشته بالغ بر 450 هزار میلیارد تومان در مسیر مدیریت خوب نیازمند حمایت و مساعدت دولت است.
یعنی دولت ابتدا باید بپذیرد که صنعت خودرو باید با حکمرانی کارآمد و اجرای صحیح اصل 44 در قالب بنگاه خصوصی یعنی با منطق سود و زیان مدیریت شود که شبیه به زندگی و از دست دادن مرگ در بخش خصوصی دولت همچنین باید به جای قیمت گذاری اجباری برای صنعت، برنامه ای برای جبران اشتباهات مضر گذشته ارائه دهد.
در همین زمینه، امیرحسن کاکایی، عضو هیئت علمی دانشکده مهندسی خودرو دانشگاه علم و صنعت ایران و کارشناس صنعت خودرو در گفت و گو با «دنیای خودرو» گفت: جراحی در صنعت خودرو امکان پذیر نیست. ” بدون درد برای دولت و خودروسازان. البته منظور از صنعت خودرو این است که دو خودروساز خصوصی کشور یعنی سایر خودروسازان کشور با چالش های پیش روی این مجموعه ها کاملا بیگانه هستند.
وی افزود: خصوصی سازی یکی از راهکارهای جلوگیری از زیان شرکت های خودروسازی است اما این اقدام به تنهایی موجب نجات صنعت خودرو نمی شود. اما ابتدا باید تکلیف حرفه ای بودن در این صنعت مشخص شود. زیرا این کارخانه‌ها از مزیت تولیدی شرکت‌های خصوصی بهره نمی‌برند و از مزایای اجتماعی حضورشان در کشور برخوردار نیستند.»
برخی کارشناسان معتقدند بدهی ها و زیان های انباشته خودروسازان را به جایی رسانده که می توان انحلال را به عنوان یک گزینه مطرح کرد. شما در مورد آن چه فکر میکنید؟
زیان انباشته دو خودروساز، زیان روزانه تولید این دو خودروساز و کاهش شدید سهم فروش این دو شرکت، نشان از وضعیت اضطراری و غیرممکن بودن ادامه کار دارد. روند فعلی، مگر اینکه به صورت واقعی خصوصی سازی شوند. اگر این شرکت ها منحل شوند؛ مانند بحران مسکن آمریکا در سال 2007 که با مسکن آغاز شد و به بخش‌های دیگر سرایت کرد، صنعت خودرو علیرغم بدهی‌های فراوانی که به سیستم بانکی و زنجیره تامین دارد، همه افراد جامعه را تحت تأثیر قرار خواهد داد. تنها راه برون رفت از بحران کنونی که دو خودروساز بزرگ دچار آن هستند، اجرای صحیح اصل 44 قانون اساسی یا بهتر است بگوییم خصوصی سازی واقعی این دو شرکت است و دولت باید به روند خصوصی سازی سرعت ببخشد. این دو کارخانه با حکمرانی خوب. معتقدم اگر قانون تجارت به درستی اجرا شود، بسیاری از مشکلات فعلی ایران خودرو و سایپا با شناسایی اپراتور واقعی آنها حل می شود و سهام این شرکت ها که اکنون به دلیل زیان انباشته غیرقابل فروش است، نیز واگذار می شود. . نیز مشخص شده است.
با توجه به شرایطی که خودروسازان 200 هزار میلیارد تومان بدهی معوق دارند و زیان انباشته 250 هزار میلیارد تومانی را در کارنامه خود ثبت کرده اند، آیا واگذاری این صنعت می تواند همه مشکلات این صنعت را برطرف کند؟
واگذاری خودروسازان به بخش خصوصی به دلیل زیان انباشته موضوعی است که امروزه به چالشی جدی برای افکار عمومی تبدیل شده است. به این ترتیب از یک سو مقامات عالی کشور بر این موضوع تاکید دارند و حتی رئیس جمهور نیز چندین بار بر این موضوع تاکید کرده است. اما در صحنه جنبش با پرسش هایی در درون حکومت مواجه است. همانطور که می بینیم، بخش تولید مونتاژ خودرو با سرعتی متناسب در حال رشد است و خدا را شکر می کنیم، اما صنعت خودروسازی Cosalty پس از تحویل با چالش های جدیدی روبرو خواهد شد.
با توجه به سهم اندک دولت در خودروسازان بزرگ، آیا امکان ایجاد استقلال رای برای مدیران عامل این خودروسازان وجود دارد؟
روند فعلی تولیدکنندگان خودروهای جاده ای خصوصی این است که نمی توان آنها را خصوصی یا عمومی دانست، اگرچه در ظاهر خصوصی محسوب می شوند، اما امور مدیریتی این شرکت ها چیزی بین خصوصی و عمومی است. بنابراین در شرایط کنونی هیچکس نمی تواند پاسخگوی وضعیت و زیان ها باشد.
برخی کارشناسان بر این باورند که زیان انباشته کشف شده در کارخانجات خودروسازی ناشی از دستور قیمت گذاری صادره از سوی دولت و ایجاد تعهدات فروش بوده و طبق ماده 90 ماده 44 قانون، دولت مکلف به جبران زیان های ناشی از آن است. سفارشات نظر شما در مورد این موضوع چیست؟
متاسفانه همه نسبت به صنعت خودرو و عملکرد ایران خودرو و سایپا منتقد شده اند. اما به یک مسئول در این دو کارخانه نیازمندیم چرا که حلقه مفقوده مدیریت این دو شرکت نبود مسئول قانونی است. اما خصوصی سازی در شکل واقعی خود باعث می شود که این دو شرکت صاحبان و پاسخ دهندگان را در واقعیت پیدا کنند. دو خودروساز بزرگ ایران به شدت نیازمند عمل جراحی هستند اما در شرایط کنونی هیات مدیره نمی تواند مسئولیتی را برای انجام کار بر عهده بگیرد. اگرچه بسیاری از دستگاه‌ها با انواع مداخلات در قیمت‌گذاری، فروش و غیره به هر نحوی از سوی این دو تولیدکننده مجوز دریافت کرده‌اند، اما مجوز بدون مسئولیت و پاسخگویی باعث شده است; شرایط فعلی بر این دو خودروساز حاکم است.
همانطور که قبلا ذکر شد، شما معتقدید خصوصی سازی صنعت خودرو به تنهایی نمی تواند مشکلات خودروسازان را حل کند و برای جبران زیان های انباشته در صنعت خودرو نیازمند حکمرانی مناسب از سوی دولت هستیم. منظور از حکمرانی صحیح دولت چیست؟
اگر خصوصی سازی به درستی انجام شود، دولت ها روی کار خواهند آمد، حکمرانی خوب بر صنعت خودرو حاکم خواهد شد، دولت ها به جای مردم حرف می زنند و دیگر شاهد دستورات متناقض به هزینه مردم و خودروسازان نخواهیم بود. از سوی دیگر، با خصوصی سازی واقعی، بازار رقابتی می شود و در بازار رقابتی، سازوکار به گونه ای تنظیم می شود که بازار به طور خودکار شرکت هایی را که به درستی مدیریت نمی شوند، اصلاح کند. دو خودروساز بزرگ ایران امروز ضرر می کنند و بدون دستور دولت نمی توانستند به فعالیت خود ادامه دهند. از سوی دیگر با سازوکار فعلی دولت نمی تواند آنها را مجبور به تولید خودروهای باکیفیت و بهتر به نفع مردم کند. به عبارت دیگر دولت نه تنها بی محل است که با حمایت از دو خودروساز زیان ده، عملاً از جیب سهامداران زیان تولید می کند و بر زیان انباشته این دو خودروساز می افزاید.
منبع: https://www.donyayekhodro.com/news/248463/%D8%B1%D9%88%D8%B2%DA%AF%D8%A7%D8%B1-%D8%AE%D9%88%D8%AF%D8%B1%D9%88%D8%B3%D8%A7%D8%B2%D8%A7%D9%86-%D8%A8%D8%A7-%D8%A7%DA%A9%D8%B3%DB%8C%D8%B1-%D9%88%D8%A7%DA%AF%D8%B0%D8%A7%D8%B1%DB%8C-%D9%87%D9%85-%D8%B7%D9%84%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D9%86%D9%85%DB%8C-%D8%B4%D9%88%D8%AF