عضو شورای سردبیری روزنامه دنیای خودرو در این باره نوشت:
آلودگی شدید هوای تهران در این روزها، بی‌اختیار ذهن‌ها را به سال‌ها قبل و اواخر دهه ۸۰ و ۹۰ شمسی می‌برد. روزهایی که آلودگی هوای تهران تبدیل به معضل شده بود و مسئولان می‌توانستند با اتخاد راهکارهای علمی و کارشناسی میان‌مدت و حتی بلندمدت، اقدام‌هایی انجام دهند تا امروز و در فصول سرد ۱۴۰۲ شاهد عبور آلودگی هوای تهران از مرزهای بحران نباشیم. با ورق زدن صفحات تقویم، به نیمه آذرماه سال ۱۳۸۹ می‌رسیم. زمانی که هواپیماهای سمپاش، ماموریتی بی‌سابقه را در تهران آغاز کردند؛ آبپاشی آسمان برای فرار از آلودگی هوا و کاهش آلاینده‌ها!
ایده‌ای که کمتر کسی فکر می‌کرد چیزی بیش‌از یک شوخی تلخ باشد، ولی این ایده اجرایی شد و مجریان و تاییدکنندگانش ادعا کردند فرجامش، کاهش آلودگی هوا خواهد بود. البته از مدت‌ها پیش‌تر از آبپاشی آسمان تهران، نوع دیگری از آبپاشی در دستور کار مسئولان شهری تهران قرار گرفته بود؛ آن هم آبپاشی خیابان‌ها در صبحگاه که بر خلاف تصور عموم، نه برای نظافت خیابان ها بلکه برای خیس کردن معابر و چسبیدن آلودگی‌های ناشی‌از احتراق سوخت خودروها در دستور کار قرار گرفته بود.
آن زمان هیچ کس نپرسید این ایده از بطن کدام تحقیق و پژوهش بیرون آمده و تاثیرگذاری آن را کدام شاخص اثبات کرده است. از دیگر ایده‌هایی که در آن برهه زمانی مطرح می‌شد و برخی مدعی بودند عملی‌تر از دیگر ایده‌هاست، نصب جت‌فن‌ها در برخی نقاط پایتخت بود. ایده‌ای که برای تشریحش به عملکرد پنکه اشاره می‌کردند تا بگویند با نصب پنکه‌های بزرگ در برخی نقاط شهر می‌توان جریان هوایی ایجاد و به کمک آن، آلودگی را از بالای شهر تهران دور کرد. خوشبختانه این ایده هرگز اجرایی نشد و اکنون می‌توان آن را فقط روی کاغذ جست‌وجو کرد!
ایده عجیب بعدی، مِه‌پاشی پایتخت بود. این ایده در زمان خود آن قدر جدی بود که رئیس وقت سازمان محیط‌زیست و معاون رئیس‌جمهور در خصوص آن اظهارنظر کرد و مدعی شد تکذیب و تایید کارآیی این راهکار در کاهش آلودگی هوای تهران اشتباه است؛ چراکه این طرح در کارگاه‌های کوچک ۱۰ تا ۱۵درصد تاثیر دارد. البته در سال‌های نه‌چندان دور (۱۳۹۶) هم عیسی کلانتری، رئیس سازمان حفاظت محیط‌زیست وقت درباره این ابرمعضل پایتخت گفته بود: دولت چاره‌ای ندارد؛ اگر جلوی خودروها را بگیریم تا هوا را آلوده نکنند، حمل‌ونقل از بین می‌رود. گازوئیل‌ها هم غیراستاندارد هستند. بالاخره باید بین بد و بدتر یکی را انتخاب کرد. باید دعا کنیم باد بیاید تا آلودگی‌ها را جابه‌جا کند، وگرنه مگر می‌توانیم بدون خودرو و بدون سوخت زندگی کنیم؟
اما در روزهایی که آلودگی هوا در تهران و نقاط مختلف کشور دوباره خودنمایی می‌کند، موضوع اجرا نشدن قانون هوای پاک دوباره داغ شده است؛ قانونی که اگر در این سال‌ها به‌طور کامل اجرا می‌شد، دیگر شاهد چنین روزهای خاکستری نبودیم.
قانون هوای پاک براساس ۳۴ ماده خود ۲۱ دستگاه اجرایی ازجمله وزارت کشور، وزارت نفت، وزارت نیرو، شهرداری، صداوسیما و.. را مکلف کرده است که هر یک به تناسب وظایف خود، اقداماتی را برای کنترل آلودگی هوا در کشور اجرایی کنند. اقداماتی قانونی که حتی اگر امروز هم اجرایی شدن آنها با جدیت پیگیری شود، از رسیدن به هوایی خاکستری‌تر و وارد شدن خسارتی عظیم‌تر به سلامتی مردم و سرمایه‌های ملی، جلوگیری می‌شود.
منبع: https://www.donyayekhodro.com/news/247324/%D9%85%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D8%B2%D9%87-%D8%A8%D8%A7-%D8%A2%D9%84%D9%88%D8%AF%DA%AF%DB%8C-%D9%87%D9%88%D8%A7-%D8%A7%D8%B2-%D9%86%D8%B5%D8%A8-%D9%BE%D9%86%DA%A9%D9%87-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%A8%D8%B2%D8%B1%DA%AF-%D8%AA%D8%A7-%D8%A2%D8%A8%D9%BE%D8%A7%D8%B4%DB%8C-%D8%AA%D9%87%D8%B1%D8%A7%D9%86